باتری‌های کلسیمی به ولتاژ شارژ بالاتری (به طور اسمی 15 ولت) نیاز دارند تا به همان میزان شارژ باتری‌های آنتیموان معمولی برسند، آنها همچنین به یک چرخه یکسان سازی دوره ای برای کمک به حفظ شرایط عملیاتی بهینه نیاز دارند.
هنگامی که در وسیله نقلیه ای که برای باتری آنتیموان طراحی شده است (یعنی یک سیستم سنتی 12 ولتی که با ولتاژ 14 ولت شارژ می شود) نصب می شود، باتری تنها به 85٪ حالت شارژ می رسد.
باطری ماشین ریو یک باتری سرب اسیدی است که به گونه ای طراحی شده است که به طور منظم و عمیق تخلیه شود و از بیشتر ظرفیت خود استفاده کند.
در مقابل، باتری‌های استارت (به‌عنوان مثال بیشتر باتری‌های خودرو) به گونه‌ای طراحی شده‌اند که جریان‌های کوتاه و زیاد را برای چرخاندن موتور ایجاد کنند و فقط بخش بسیار کمی از ظرفیت خود را به طور مکرر تخلیه کنند.
باتری‌های چرخه عمیق صفحات بسیار ضخیم‌تری نسبت به باتری‌های معمولی خودرو دارند و به گونه‌ای طراحی شده‌اند که هر چند وقت یکبار تا 80 درصد تخلیه شوند.
تفاوت عمده بین باتری های چرخه عمیق واقعی و باتری های دیگر این است که صفحات، صفحات سربی جامد هستند – نه اسفنجی.
این باعث می شود سطح کمتری داشته باشد و در نتیجه قدرت “فوری” کمتری که باتری های راه اندازی به آن نیاز دارند، می دهد.
باتری سیم پیچ مارپیچی یک باتری AGM است، اما با ساختار متفاوت، مانند AGM های معمولی، باتری خروجی بالایی دارد و اغلب در خودروهای با کارایی بالا یا خارج از جاده که به گشتاور اضافی برای راه اندازی نیاز دارند، یافت می شود.
صفحات مثبت و منفی به همراه یک لایه نازک از حصیر شیشه ای جذب شده در بین یکدیگر قرار می گیرند و سطح بیشتری را فراهم می کنند و بنابراین ظرفیت حمل جریان بیشتری را تولید می کنند.
این باتری ها در برابر لرزش بیش از حد، گرما و نرخ شارژ بالاتر مقاومت بیشتری دارند.
